با ایده هایی برای یک اتاق نشیمن با یک اتاق ناهار خوری که در زیر ارائه شده است ، ما یک مفهوم بسیار معمول در پروژه های طراحی داخلی را نشان خواهیم داد ، یعنی اتحاد دو منطقه نزدیک و در عین حال از نظر عملکردی در خانه. تغذیه ، که هدف اصلی اتاق ناهار خوری است ، یک عمل ضروری فیزیولوژیکی است ، اما با دلبستگی آشپزی ، زیبایی شناختی و عاطفی به یک آیین تبدیل شده است. لذت بردن از وعده های غذایی خانگی که در یک خانواده یا محیط دوستانه مصرف می شود با لذت یک استراحت شایسته پس از یک روز شلوغ قابل مقایسه است. بنابراین ترکیب این دو حوزه کاملاً منطقی است. از طرف دیگر ، میز می تواند به عنوان محلی برای بازیهای خانوادگی و سرگرمی نیز باشد ، که تحقق مبلمان کمتری دشوارتر است. با ایجاد چنین طراحی داخلی ، تعدادی تصمیم وجود دارد که باید اتخاذ کنیم. شاید مهمترین آنها موقعیت مبل نسبت به میز ناهار خوری باشد. سه ترکیب اساسی وجود دارد و تغییرات زیادی امکان پذیر است - با صورت ، پهلو و پشت. در حالت اول ، تماس بصری دائمی بین افراد دو منطقه وجود خواهد داشت. در مرحله دوم ، این جزئی خواهد بود ، و در سوم یک محیط پهنه بندی شده بدون ارتباط مستقیم ایجاد می شود. امکانات و جزئیات بسیار زیاد است ، همچنین ایده هایی برای تحقق آنها ، و اینها چند نمونه از این موارد است:
