Maranta نماینده تنوع زیادی از گلهای داخلی است که با برگهای منحصر به فرد زیبا تحت تأثیر قرار می گیرد. حتی گاهی باور اینکه این یک گیاه زنده است دشوار است. به دلیل تغییر جهت برگها ، بسته به نور ، ریشه پیکان را اغلب "گیاه دعا" یا "بوته نماز" می نامند. این گل عجیب و غریب از مناطق استوایی ، یک چالش کوچک برای رشد در خانه است ، اما برای کنار آمدن با این کار تلاش غیرممکن نیست. در مناطق بومی خود ، مارنتا سرزمینهای وسیعی را اشغال می کند ، در مجموع حدود 30 جنس و نزدیک به 600 گونه ، خانواده مارانتا را تشکیل می دهد. بیشترین تمرکز نمایندگان آن در جنگل برزیل است ، اما در آسیا و آفریقا نیز یافت می شود ، طبق تجزیه و تحلیل های مورفولوژیکی و DNA ، دومی به عنوان خانه اجداد تعریف می شود.
ریشه های مارانتا محتوای نشاسته بالایی دارند و در پخت و پز استفاده می شوند. در ابتدا گیاه به صورت قائم جوانه می زند اما با افزایش قد به زمین خم می شود. رشد سالانه نسبتاً ناچیز است ، زیرا یک بزرگسال معمولاً از 60 سانتی متر بیشتر نیست و سالانه حداکثر 6 برگ جدید تشکیل می شود. طول آنها حدود 10-15 سانتی متر و عرض آنها 5-9 است. رنگ آنها از بسیار روشن تا سبز عمیق با رگه ها و لکه های قرمز تیره و قهوه ای متغیر است ، که اغلب از دو طرف متفاوت هستند - از بالا روشن و از پایین تیره گلدهی در ماه های گرمتر است ، اما گل های کوچک نمی توانند با برگ های شگفت انگیز رقابت کنند.
"دعای پیکان" - عصرها برگها مانند یک فن جمع می شوند ، قسمت زیرین خود را نشان می دهند ، و در طول روز دوباره با شکوه و جلال خود حل می شوند.
marantas های دو رنگ و سه رنگ شاید به عنوان گل های خانه بسیار متداول باشند ، اما تعدادی دیگر از اعضای خانواده گیاهی و بوته دار نیز وجود دارند که از پذیرایی خوب در خانه لذت می برند. به عنوان مثال ، نیش می تواند تا 13 سانتی متر از طول ، با ساقه های متراکم ، محکم و راست برسد و برگ ها به شکل بیضی شکل و دارای لکه های تیره باشد.
برای مراقبت از ریشه پیکان ، لازم است مکان مناسب آن را در خانه انتخاب کنید. او عاشق نور است ، اما مستقیم نیست ، بلکه پخش می شود و بیشتر شبیه ساعت است. بنابراین ، در ماه های زمستان با روزهای کوتاه و غم انگیز ، این امر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شرایط مهم دیگر رطوبت زیاد است که در خانه در سطح گرمسیری نمی توان به آن دست یافت ، بنابراین مکرر تا چند بار در روز ، پاشش با آب تصفیه شده در دمای اتاق مطلوب است. رویکرد دیگر انتخاب یک مکان خاص با رطوبت بالا است - در کنار یک آکواریوم ، یک ظرف آب و غیره. آبیاری باید منظم باشد - هر 3-4 روز یکبار ، و با کاهش دما و آفتاب رقیق می شود. آب باید آزادانه تخلیه شود و در ظرف نگهداری نشود. دمای مطلوب حدود 22-23 درجه است و آب آبیاری باید در اطراف آن باشد یا کمی بیشتر باشد.
کود به کوددهی نیاز دارد ، اما باید معتدل باشد زیرا استفاده بیش از حد با اصلاح کننده های خاک می تواند گیاه را از بین ببرد. هر ساله با انتخاب یک کشتی گسترده و نه خیلی عمیق که دارای زهکشی مناسب است ، پیوند زده می شود. ختنه کردن در اواخر زمستان برای داشتن جرم کم و متراکم امکان پذیر است ، زیرا بعد از سال 3-4 ساقه ها هنوز رشد و لخت می شوند.
